Het waren bijwijlen erg straffe cijfers waarmee de stadsmonitor over onze Dijlestad uitpakte. Maar of de hartslag van de Mechelaar in elke wijk eenparig slaat, zochten de onderzoekers niet uit. Een budgettaire kwestie, zo lijkt het. Samen met Hasselt was Mechelen de enige centrumstad die geen stadsdelen liet onderzoeken.
In 11 van de 13 centrumsteden vlooide de stadsmonitor uit hoe de violen in de verschillende stadsdelen zijn gestemd. Opvallend, het Mechels college koos ervoor om dat niet te doen.
“De 30.000 euro die door de stad ter beschikking is gesteld, was onvoldoende om ook de wijkbevraging te financieren”, verduidelijkt Tom Lamberts, kabinetsattaché van burgemeester Bart Somers (Open VLD) ons per e-mail. “U moet weten dat de netto-kostprijs van deze extra bevragingen ten laste van de stad valt. Dit budget werd wel overgedragen naar 2018.”
De 30.000 euro die door stad ter beschikking is gesteld, was onvoldoende om ook de wijkbevraging te financieren.
Reactie kabinetsattaché burgemeester Somers
Lamberts geeft wel aan dat het stadsbestuur op basis van de resultaten van de stadsmonitor zal nagaan welke indicatoren ze eventueel verder uitdiept. “Dit zal in de komende weken worden geëvalueerd.”
11 op 13 centrumsteden doen hetMechelen is samen met Hasselt de grote uitzondering. Alle andere centrumsteden gingen wel op zoek naar de specificiteiten van hun wijken. Gent liet er zelfs 25 doorlichten. Meteen ook de reden waarom de steekproeven elders zoveel groter zijn: als je de foutenmarge klein genoeg wil houden, moet je de steekproefgrootte uitbreiden… |
Doorsnee
De stadsmonitor dient in de eerste plaats voor beleidsdebatten op het niveau van de gemeenteraad, het college en het managementcomité, stelt de Vlaamse overheid. Doordat de Mechelse cijfers enkel over het “doorsnee resultaat” gaan, liggen beleidsdebatten met nuances over wijken en dorpen niet altijd voor de hand – hun scores zijn namelijk niet gekend.
Beide monitoren [stads- / gemeente-] dienen in de eerste plaats voor beleidsdebatten op het niveau van de gemeenteraad, het college en het managementcomité.
Doel en functie van de gemeente- en stadsmonitor volgens de Vlaamse overheid
Desondanks zijn grote wijkverschillen mogelijk. En in dat geval geeft één cijfer voor een ganse stad een enigszins vertekend beeld.
In de andere centrumsteden zijn er geregeld grote onderlinge verschillen te zien – rekening houdend met de foutenmarges…

Voorzichtig met conclusiesLuk Bral van Statistiek Vlaanderen erkent dat de vergelijking tussen de scores van de verschillende centrumsteden niet zo eenvoudig is. Een voorbeeldje: “Als we Mechelen en Leuven met elkaar vergelijken voor het vertrouwen in politie (zie tabel hieronder) kunnen we dit met een Chi²-toets of kijken naar de betrouwbaarheidsintervallen. In dit geval geeft de Chi²-toets een significant verschil terwijl we zien dat de betrouwbaarheidsintervallen elkaar lichtjes overlappen. Dus hoe dan ook voorzichtig zijn bij het trekken van conclusies…” |

De stadsmonitor is niet zozeer een hitlijst van centrumsteden, wel een instrument om beleidsdebatten mee te voeren in de gemeenteraad… En net dan zou aandacht voor de wijken en dorpen voor meer diepgang in de discussies kunnen zorgen.
UPDATE 12.04.2018
Voor de wijkbevraging had de stad minstens 55.000 euro moeten neertellen, kregen we ondertussen via de stadsadministratie te horen.
Het bevragen van de 12 verschillende wijken zou een minimale meerkost met zich meebrengen van €55.000,00. Het college heeft er dan ook voor geopteerd om dit niet te doen en €30.000,00 ter beschikking te stellen voor eventuele detailbevragingen of aankoop van data via andere bronnen na het analyseren van de resultaten van de stadsmonitor.
Reactie stafmedewerker Stad Mechelen
Het blijft een gemiste kans: de gloednieuwe statistiekentool van Stad Mechelen is zonder wijkdata een slag in het water…