Mechelen verliest voorsprong in aantal leefloners

Het aantal leefloners per 1.000 Mechelaars overstijgt sinds een tweetal jaar de cijfers van rond de millenniumwende. Ondanks die recordhoogte loopt het totaal aantal leefloners in Mechelen de laatste jaren opvallend gelijk met dat in vergelijkbare grote en regionale steden. Al is onze Dijlestad haar tussentijdse voorsprong kwijtgespeeld.

Armoede kent vele gedaantes, het leefloon is er één van. En dan valt het op dat er in Mechelen, relatief gesproken, steeds meer “leefloners” wonen. Opvallend, daarmee doet onze stad het slechter dan tijdens de millenniumwende.

leefloon_mechelen_evolutie1999 — De laatste jaren zit het aandeel leefloners in Mechelen zwaar in de lift. In deze cijfers is het “equivalent leefloon” niet meegenomen. (Bron data: POD Maatschappelijke integratie via provincies.incijfers.be)

Remmende voorsprong

Ondanks die aanzienlijke stijging blijft het aandeel Mechelaars met een leefloon de laatste jaren op vergelijkbare hoogte hangen als in andere grote en regionale steden.

leefloon_mechelen_evolutie2008_stadsmonitor — Het aandeel leefloners in Mechelen (hier gebundeld met de zogenaamde “equivalent leefloners”) loopt sinds 2015 opvallend gelijk met de Belfius-cluster van grote en regionale steden. Wel verloor onze Dijlestad haar voorsprong van de voorgaande jaren. (Bron figuur: Stadsmonitor 2017)

De stijging van het aantal leefloners is met andere woorden ook in andere centrumsteden aan de gang. Maar de periode waarin Mechelen het opmerkelijk beter deed dan de Belfius-cluster met vergelijkbare grote en regionale steden ligt duidelijk achter de rug (van 2009 tot 2014, red.).

leefloon_mechelen_evolutie1999_centrumsteden — Het aandeel leefloners per 1.000 inwoners steeg de laatste tijd in de meeste centrumsteden aanzienlijk. Een overzicht van alle centrumsteden. In deze cijfers is het “equivalent leefloon” niet meegenomen. (Bron data: POD Maatschappelijke integratie via provincies.incijfers.be)

Equivalent leefloon: meer van hetzelfde?

Het zogenaamde ‘equivalent leefloon’ is bedoeld voor mensen die geen recht hebben op een leefloon, maar toch ook een financiële noodsituatie kennen (geen onderdak, geen eten, geen gezondheidszorg, …).

Jonge piek

De asielcrisis en de verstrengde inschakelingsuitkering voor schoolverlaters zijn vaak vernoemde redenen voor de algemene stijging van het aantal personen met een leefloon. In Mechelen valt de bijzondere toename van jonge leefloners op in vergelijking met andere grote en regionale steden.

leefloon_Mechelen_jongeren_stadsmonitor — Het aandeel jonge leefloners in Mechelen (met equivalent leefloon erbij) schiet sinds 2015 vlot voorbij de Belfius-cluster van grote en regionale steden. (Bron figuur: Stadsmonitor 2017)

Leefloon volgens leeftijdscategorie_Mechelen.png — Maandelijkse evolutie in Mechelen van het aantal leefloners volgens leeftijdscategorie. (Bron figuur: POD Maatschappelijke integratie)

Van een toename van het aantal buitenlandse leefloners lijkt sinds 2017 nog amper sprake.

De toename van het aantal buitenlandse leefloners in Mechelen stokte in 2017. (Bron figuur: POD Maatschappelijke integratie)

#weetje Verdeling van de Belgische gemeenten volgens het aantal #leefloners per 1.000 inwoners (‰) voor het jaar 20… twitter.com/i/web/status/1…
—
As Gau Paust (@asgaupaust) August 10, 2018

Het aantal leefloners per 1.000 inwoners in onze Dijlestad piekt opnieuw boven de cijfers van de jaren vlak voor de regeerperiode van burgemeester Somers. Dat het aantal leefloners stijgt, is op zich niet zo opmerkelijk – dat gebeurt in gans het land – wel dat Mechelen haar mooie, tussentijdse positie lijkt te zijn kwijtgespeeld. Vooral het aantal jonge Mechelaars met een leefloon kende een hogere vlucht dan de Belfius-cluster met vergelijkbare steden.

Follow @asgaupaust